تصاویر تماشایی از زندگی عشایر افغانستان - وبلاگ فیسبوکی ها

به گزارش وبلاگ فیسبوکی ها، اخیرا عکس های قابل توجهی از زندگی دو قبیله عشایری در افغانستان منتشر شده که رسیدن به محل زندگی آن ها از نزدیک ترین روستاها، مسافرتی طولانی و سخت محسوب می گردد. این تصاویر حاصل سفر عکاس فرانسوی، وریَل سِدریک اوئن (Varial Cédric Houin) با قاطر، به منطقه واخان در شمال شرقی افغانستان هستند. با خبرنگاران همراه باشید تا نگاهی به این تصاویر بیندازیم.

او یک ماه تمام به زندگی با دو قبیله ای به سر برد که طبیعت خشن را خانه می نامیدند و آن ها را بسیار مهمان نواز یافت. برای بسیاری از کشاورزان، عکس هایی که این عکاس 37 ساله گرفت، اولین عکس هایی بود که تابه حال از خودشان دیده بودند. به نظر می رسد که زمان همچنان در باریکه واخان متوقف است. منطقه ای پایدار اما فراموش شده از افغانستان که دو قبیله کنار هم در منطقه ای غیرقابل سکونت زندگی می نمایند. واخان واقع در بخش شمال شرقی کشور است؛ منطقه ای با 12000 ساکن که در آن مردم همان طور که اجدادشان قرن ها قبل زندگی می کردند، از راه کشاورزی و دامداری روزگار می گذرانند. وریل سدریک اوئن عکاس فرانسوی 37 ساله ، تجهیزات عکاسی و پنل های خورشیدی را سوار بر قاطر نموده و 288 کیلومتر را در راستا واخان طی کرد تا به عشایر رسید. آنچه او دید جهانی رنگی کشاورزان و مهمان نوازی آنها با وجود کمبود امکانات و شرایط سخت بود. پروژه واخان او - یعنی افغانستان از دیدگاهی دیگر - جشن زیبایی و سادگی فرهنگ های قدیمی است که برای باقی نقاط جهان ناشناخته باقی می ماند. او اعلام کرد: برای بسیاری از روستاییان این اولین باری بود که آنها تصویر چاپ شده خود را روی کاغذ می دیدند. رسم قدیمی هدیه کردن عکس فوری بعد از روزهای طولانی راه رفتن، همواره منبع کنجکاوی، گفتگو و شادی و خنده بود و برای ما لحظاتی همراه با صمیمیت در کنار مردم واخان فراهم می کرد. این عکاس 37 ساله در حالی که تجهیزات عکاسی و پنلهای خورشیدی را سوار بر قاطر نموده بود، در راستا واخان به راه افتاد تا زندگی قبایل عشایری فراموش شده را تجربه کند و ماموریت خود را در جایی که مردمان جالبی را دیدار کرد، ادامه دهد. او در کل، 288 کیلومتر در راستا تماشایی واخان با قله های پوشیده از برف و تپه های سنگی طی کرد تا به قبایل عشایری برسد. خانواده هایی از این قبیله که او دیدار کرد، بسیار مهمان نواز و خونگرم بودند. علی رغم محیط خشک و بی حاصل، داخل چادرها همه رنگی و پوشیده از قالی های رنگارنگ و تابلوهایی رنگی هستند. در این چادرها تلویزیون و کنسول صدا وجود دارد که نشان می دهد با وجود زندگی دور از محیط شهری، آنها از تکنولوژی هم بی بهره نیستند. این عکس منحصر به فرد، برنده مسابقه عکس جهانگردی نشنال جئوگرافیک در سال 2012 شد (عکس بالا). بسیاری از مردم قبیله بسیار راضی بودند که زمانی را با عکاس 37 ساله بگذرانند و شیوه زندگی خود را نشان دهند. قبایل واخی و قرقیز، با همزیستی مسالمت آمیز زندگی می نمایند؛ در حالی که هر دو سعی دارند در جایی که پستی بلندی ها و کمبود امکانات آن را به مکانی طاقت فرسا برای زندگی تبدیل می نماید، به زندگی ادامه دهند. این قبایل برای کشاورزی و رفت و آمد از حیوانات استفاده می نمایند. قاطرها عشایر را مسافت های طولانی حمل می نمایند. برای آنها که هفته ها دور از هر روستایی زندگی می نمایند، حیوانات بسیار ضروری هستند. این عکاس قصد داشت به افغان ها هدیه ای کمیاب و ماندگار - عکس فوری - بدهد. بنابراین وقتی آنجا بود تجهیزات مورد احتیاج را همراه خود داشت. روستاهای فصلی عشایر - ساخته شده از چادر و خیمه - در دورترین و بالاترین مناطق واخان برپا می شوند. علی رغم زندگی عشایری بسیاری از آنها مجهز به پنل های خورشیدی، ماهواره و موبایل هستند. قبایل در منتها درجه4300 متری واقع شده اند اما علی رغم زندگی در چادر و کشاورزی لباس آنها بسیار آراسته است. این چیزی است که هویین در طول هفته ها پیمودن راستا در افغانستان بکر دریافت؛ جایی که ارزش مشارکت، مهمان نوازی و برادری هنوز باقی مانده است. دو بچه هنگامی که او به سمت دوربین می آید اصلا خجالت زده نشده و نگاه تیز آنها در لباس های رنگی شان بیشتر به چشم می آید. برای بسیاری از روستاییان، عکس های باورنکردنی در واقع اولین باری است که آنها تصویر خود را روی کاغذ چاپ شده می بینند. رها از آلودگی زندگی شهری، آسمانی مهیج پوشیده از ستارگان به وضوح در این منطقه دورافتاده در گوشه ای از افغانستان دیده می گردد. این عکاس فرانسوی گفت که وقتی با عشایر زندگی می کرد، رژیم غذایی کم کالری شامل نان و چای و شیر گاومیش داشت. واخان واقع در بخش شمال شرقی کشور، منطقه ای با 12000 ساکن که در آن مردم شبیه آنچه که اجدادشان قرن ها قبل زندگی می کردند روزگار را می گذرانند. در این منطقه امید به زندگی کمتر از 43 سال است و میزان مرگ و میر نوزادان بیش از یک سوم تخمین زده شده است. آنچه که او دریافت؛ جهانی رنگی کشاورزان و مهمان نوازی آنها با وجود کمبود امکانات و شرایط سخت بود. پیر و جوان: اوئن شیوه زندگی روستاییان، کشاورزان، دامداران و عشایر را مشاهده و ثبت کرد. دو دختر در حالی که لباس هایی به رنگ قرمز روشن با طرح های طلایی پوشیده اند اطراف کار آنها مشتاقانه پرسه می زنند. عکاس فرانسوی به مدت یک ماه با یکی از دوستانش مسافرت کرد همراه با یک مترجم افغان که به او یاری می کرد با قبایل ارتباط برقرار کند. واخان حدود 297 کیلومتر همراه با راستاهای بادخیز در میان تپه هاست. این سرزمین با چین، تاجیکستان و پاکستان دارای مرز مشترک است. کشوری مصیبت زده با مسائل اخیر که بسیاری هرگز جرات ننموده اند به مناطق دور از دسترس آن بروند. پروژه واخان او - یعنی افغانستان از دیدگاهی دیگر - جشن زیبایی و سادگی فرهنگ های قدیمی است که برای باقی نقاط جهان ناشناخته باقی می ماند. منبع: dailymail