خبرسازان بی سنگر - وبلاگ فیسبوکی ها

به گزارش وبلاگ فیسبوکی ها، واژگونی اتوبوس اهالی مطبوعات و خبرگزاری ها در تور رسانه ای، حادثه دردناکی بود که در آن جمعی از پرتلاش ترین اقشار جامعه یعنی خبرنگاران مصدوم شدند و متاسفانه دو نفر از آنها در راه انجام رسالت حرفه ای خود جانشان را از دست دادند.

جان باختن ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی که بارها خبرهای مربوط به حوزه محیط زیست را مخابره نموده بودند، خبر تلخ عصر چهارشنبه دوم تیر بود. اصحاب رسانه دو همکار خوب خود را از دست دادند و جامعه خبری ایران در پی این حادثه سوگوار شد.

این خبر تلخ از روز چهارشنبه در شبکه های اجتماعی و رسانه بارها منتشرشده و همه با یک علامت سؤال روبه رو شدند که برای آن پاسخی پیدا ننموده اند و این که چرا مسؤولان بدون توجه به جان وبلاگ فیسبوکی ها آنها را با یک اتوبوس دارای نقص فنی راهی نموده اند و راننده هم از یک راستا ناهموار وبلاگ فیسبوکی ها را برده است.

همین موضوع ما را بر این داشت تا ضمن آنالیز این گزارش و نقبی به سانحه سقوط اصحاب رسانه در پرواز هواپیمای سی- 130 با معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همسر یکی از شهدای سقوط هواپیما به گفت وگو بنشینیم.

بیمه دردسرساز وبلاگ فیسبوکی ها

چند سالی است که خبرنگاری جزو مشاغل سخت در وزارت کار به ثبت رسیده اما باوجوداین، وقتی وبلاگ فیسبوکی ها 20سال در یک رسانه فعالیت می نمایند و قصد بازنشستگی دارند، همچنان با مسائل عدیده ای روبه رو هستند، زیرا با سنگ اندازی های تأمین اجتماعی روبه رو می شوند و آنها وبلاگ فیسبوکی ها را مدت ها و حتی دو تا سه سال پشت درهای بسته نگه می دارند و منجر به مسائل فراوانی می شوند حتی اصحاب رسانه در سال های اخیر به شوخی به یکدیگر می گویند باید برای بازنشستگی کفش های فولادین به پا کرد، زیرا تأمین اجتماعی هنوز خبرنگاری را به نام مشاغل سخت نمی پذیرد.

درمجموع شرایط بیمه وبلاگ فیسبوکی ها همواره با مسائل زیادی همراه بوده ،چون لایحه نظام وبلاگ فیسبوکی ها در دولت و مجلس رهاشده است. بعلاوه هر زمان وبلاگ فیسبوکی ها دچار سانحه شده اند برای بیمه با مسائل بسیاری روبه رو شدند.

تشکیل کمیته برای پیگیری حقوقی سانحه اخیر

محمد خدادی، معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به این که پروتکل های سفر برای برنامه های خبری وبلاگ فیسبوکی ها باید چگونه باشد وچه تدابیری اندیشیده شده به جام جم شرح می دهد: قوانین و مقررات برای هر وسیله نقلیه تعیین است و پلیس راهور همواره استانداردهای لازم را اعلام نموده تا شاهد حداقل تصادفات جاده ای باشیم. درباره حادثه اخیر و اتفاقی که برای وبلاگ فیسبوکی ها اتفاق افتاده، باید بگویم اطلاعات اولیه ای که داریم نشان می دهد پروتکل های حمل ونقل برای وبلاگ فیسبوکی ها دقیق رعایت نشده است. باید صبر کنیم تا گزارش ها ارائه شود و دقیق مساله را موردآنالیز قرار بدهیم.

وی ادامه می دهد: البته ما در پی بخشنامه ای هستیم تا به همه دستگاه ها ابلاغ کنیم که استانداردها برای حمل ونقل برنامه های خبری وبلاگ فیسبوکی ها باید رعایت شود. هدف ما این است که از پیش آمدن چنین حوادث مشابهی جلوگیری کنیم. بعلاوه پنجشنبه سوم تیر یک کمیته حقوقی در معاونت مطبوعاتی برگزار گردید تا هم پیگیر برگزاری مرنام تشییع وبلاگ فیسبوکی ها باشند و هم پیگیر مسائل حقوقی.

معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارتخانه درباره نبود بیمه بعضی وبلاگ فیسبوکی ها از سوی رسانه ها می گوید: این دو خبرنگار بیمه بودند اما بحث بیمه به سازمان نظام خبرنگاری برمی شود که نداریم و لایحه آن در مجلس و دولت مانده است. در حال حاضر هر رسانه ای موظف است خبرنگارش را بیمه کند. ما خودمان 5000 خبرنگار آزاد را بیمه نموده ایم. اما بحران این است که همه وبلاگ فیسبوکی ها شناسایی نشده اند. منتظریم ببینیم لایحه نظام وبلاگ فیسبوکی ها چه خواهد شد. امیدواریم این موضوع هر چه زودتر رسیدگی شود. ابلاغیه ما هم برای پروتکل های سفر وبلاگ فیسبوکی ها هم از سوی وزیر ارشاد مجددا به سازمان ها ابلاغ خواهد شد. فوت این دو خبرنگار در سانحه اخیر، جامعه وبلاگ فیسبوکی ها را عزادار کرد و من به خانواده های شان تسلیت می گویم.

وبلاگ فیسبوکی های که قرار بود از زندگی بنویسند

عصر روز چهارشنبه دوم تیر، یک خبر جهان را تلخ تر از همه سختی های روزهای قبلش کرد.یک خبر که لحظه به لحظه تکمیل شد. یک اتوبوس حامل وبلاگ فیسبوکی ها ته دره رفته و دو نفر از وبلاگ فیسبوکی ها حوزه محیط زیست که برای بازدید از تونل انتقال آب کانی سیب به نقده رفته بودند براثر سقوط به دره جان باختند. بعد از چند ساعت نوبت به نام ها و عکس ها رسید.

عکس های خندان دو دختر جوان و خوشرو در رسانه ها و شبکه های اجتماعی منتشر شد. همراه با نوشته ها و کارهای تصویری شان. این دو خبرنگار در کنار 19رفیق دیگری بودند که همگی از خوب های حوزه محیط زیست یا انرژی کشور بودند. درنهایت این مأموریت براثر بی احتیاطی راننده، بدی راستا و عجله ای که هنوز معلوم نیست چه علتی داشته، خانواده ها را به سوگ نشاند. خبری تلخ چون غم از دست دادن بچه های خبرنگاری که با کرونا در سوگ از دست دادن شان نشستیم یا عزیزانی که در سقوط هواپیمای سی-130 از دست شان دادیم.

در این حادثه مهشاد کریمی از خبرگزاری ایسنا و ریحانه یاسینی از خبرگزاری ایرنا از جهان رفتند و جامعه خبری، خانواده و همسرانشان که آنها هم خبرنگار هستند را در سوگ نشاندند. در این حادثه بعضی وبلاگ فیسبوکی ها به علت مصدومیت در بیمارستان نقده بستری شدند.

16 سال از پرواز بی بازگشت وبلاگ فیسبوکی ها می گذرد

16 سال از پرواز بی بازگشت وبلاگ فیسبوکی ها در حادثه سقوط یک فروند هواپیمای نظامی سی - 130 در 15 آذر 1384 می گذرد، فاجعه ای که یکی از بدترین سوانح برای وبلاگ فیسبوکی ها ایرانی بود.

خبر به این شکل در خبرگزاری فارس منتشر شد: یک فروند هواپیمای مسافربری سی - 130 ارتش پس از برخورد با مجتمع مسکونی در شهرک توحید تهران سقوط کرد. این هواپیمای مسافربری دارای 94 مسافر بوده است. هنوز از شرایط تعداد کشته ها و زخمی های احتمالی این حادثه و هم چگونگی رخداد این سانحه هوایی اطلاعی در دست نیست. اخبار تکمیلی متعاقبا اعلام خواهد شد.

انتها بعد از گذشت چند ساعت اعلام شد همه وبلاگ فیسبوکی ها در این سانحه جان خود را ازدست داده اند. بعدازاین سانحه فقط چند مرنام یادبود برای وبلاگ فیسبوکی ها و عکاسان خبری برگزار و تحریریه رسانه ها به نام شهدای رسانه نامگذاری شد. یکی دیگر از اقدامات معاونت مطبوعاتی این بود که پیکر اصحاب رسانه در قطعه ویژه اصحاب رسانه تشییع شد.

حمایتی اتفاق نیفتاد

فاطمه تذری، همسر شهید صادق نیلی (از شهدای سقوط هواپیمای سی- 130) در گفت وگو با جام جم در پاسخ به این سؤال که بعد از شهادت همسرتان حمایت رسانه ای از سوی معاونت مطبوعاتی داشتید یا نه؟ شرح می دهد: گرچه آن موقع حال وروز درست وحسابی نداشتم اما به یاد دارم پرواز وبلاگ فیسبوکی ها قرار بود ساعت 7صبح باشد اما ساعت13و30دقیقه سوار هواپیما شدند و در این مدت هم دو بار به علت نقص فنی سوار و پیاده شدند اما ساعت 13و30 دقیقه تصمیم قطعی پرواز گرفته شد و بعد از چند دقیقه هم هواپیما سقوط کرد. تا جایی که به یاد دارم خانواده های شهدا رضایت دادند اما هنوز هم بعد از گذشت این همه سال شاکی هستم که چرا اصحاب رسانه را سوار هواپیمایی کردند که نقص فنی داشت. حتی باوجود آن که هواپیما در مکان تعیینی سقوط کرد اما چهار نفر جزو شهدای گمنام در قطعه 50 خاک شدند. بعلاوه مثل همواره خلبان مقصر اعلام و دادگاه هم غیرعلنی برگزار گردید، چون حادثه برای مانور ارتش اتفاق افتاده بودند. درمجموع هیچ وقت معاونت مطبوعاتی پیگیری حقوقی یا حمایت از خانواده ها نکرد.

فاطمه عودباشی - رسانه / روزنامه وبلاگ فیسبوکی ها