افشاگری فرهاد مجیدی - وبلاگ فیسبوکی ها

به گزارش وبلاگ فیسبوکی ها، سرمربی تیم فوتبال استقلال با انتقاد از شرایط مدیریتی این باشگاه، از شرایط موجود این روز های آبی پوشان گله مند است.

به گزارش ایسنا، فرهاد مجیدی سرمربی تیم فوتبال استقلال درباره شرایط این روز های آبی پوشان مرکز و شرایط نقل وانتقالات تیم اظهار کرد: ابتدا از مسعود ریگی بگویم که علاوه بر مسائل فنی، الگوی اخلاقی خوبی برای تیم ما بود. ناراحتم که ریگی از استقلال جدا شد، اما خودم دو مرتبه و صالح مصطفوی هم چندبار با مسعود صحبت کردیم. حتی قرار شد برخی از طرفداران در خصوص مسعود به باشگاه یاری نمایند، اما به هر حال تصمیم مسعود چیز دیگری بود و برای او آرزوی برترین ها را دارم.

او ادامه داد: متاسفانه قرارداد محمد نادری طوری تنظیم شده بود که به راحتی می توانست از استقلال جدا گردد! برای حفظ او باشگاه باید خیلی زودتر از سرانجام فصل اقدام می کرد.

فرهاد مجیدی درباره شرایط میلیچ و دیاباته که از جمع آبی پوشان جدا شدند، گفت: طبق صحبت هایی که با میلیچ و دیاباته داشتیم، آن ها مدعی بودند که جمعا بیش از 800 هزار دلار از باشگاه طلب دارند. با توجه به اعتراض ها و دعوا هایی که میلیچ با باشگاه داشت و شرایطی که از دیاباته می دیدیم، امکان ادامه همکاری با آن ها وجود نداشت.

سرمربی استقلال درباره شرایط فرشید اسماعیلی و ارسلان مطهری هم اعلام کرد: درباره فرشید و ارسلان باید تاکید کنم که نام این دو بازیکن در فهرستی که مدت ها قبل به باشگاه داده بودم، قرار داشت. البته در مقطعی از فصل جابجایی به دلایلی که احتیاجی به گفتنش نیست، تصمیم کادر فنی در این مورد تغییر نموده بود، اما همین چند روز قبل مجددا از باشگاه خواستم و حتی نامه زدم که با این دو بازیکن تمدید نمایند. ارسلان به جمع ما اضافه شد و امیدوارم باشگاه هم کدورت ها را در این مقطع کنار بگذارد تا فرشید هم در اسرع وقت به تمرینات اضافه بگردد.

او اضافه کرد: با یاری چند طرفدار بی ادعا کوشش کردیم تا سه بازیکن باکیفیت و مطرح داخلی را به تیم اضافه کنیم. یک فوروارد، یک وینگر و یک هافبک دفاعی. هر سه بازیکن با مبالغی بیش از 12 تا 13 میلیارد تومان به تیم صنعتی و تیم رقیب پیوستند!

مجیدی درباره شرایط حضور لوسیانو پریرا در استقلال، گفت: از مدت ها قبل به باشگاه اعلام نموده بودم که شیمبا را می خواهم. ما با این بازیکن مذاکره کردیم و به توافق رسیدیم. قرار شد برای شیمبا قرارداد بفرستند، اما آقای مددی گفت که باید با بخش حقوقی مشورت کند و در نهایت این قرارداد را نفرستادند و به جایش یک نامه پیشنهاد فرستادند که بی فایده بود. متاسفانه سرعت کار ها در باشگاه پایین است و این اشکال در فصل جابجایی یک سم کشنده است. شیمبا آخرین بار به ما گفت که تاریخ دوز دوم واکسنش هنوز نرسیده و فعلا نمی تواند از برزیل خارج گردد. در چند روز گذشته هم خبری از شیمبا نداریم، اما اگر برخی کار ها سر وقت انجام می شد، شرایط بهتری داشتیم.

او تاکید نمود: من در مصاحبه قبلی ام به خاطر جذب چند بازیکن از باشگاه تشکر کردم. برخی ها انتقاد کردند که چرا آن حرف ها را زدی. آن روز هم تاکید نمودم که مثل گذشته اگر مسئله ای وجود داشته باشد، به طرفداران خواهم گفت. در این مدت ما در کادر فنی کار هایی انجام دادیم که وظیفه مان نبود، اما باید انجام می شد تا کار ها پیش برود. تصورم این بود که با اعتراض و دعوا چیزی تغییر نمی نماید و تیم متضرر می گردد. دولت هم که در حال تغییر بود و در این شرایط سخت راه دیگری وجود نداشت، در غیر این صورت همین چند بازیکن نو هم جذب نمی شدند.

مجیدی گفت: از شرایطی که گرفتارش هستیم، راضی نیستم. من نباید این روز ها وقتم را بگذارم برای این که آقایان چه زمانی آنلاین می شوند! تازه وقتی آنلاین هم می شوند، جواب نمی دهند. الان سه روز است که مدیران باشگاه را پیدا نمی کنم. نمی دانم قرار است چه اتفاقی بیفتد که این قدر آقایان در آرامش هستند؟! مدیریت به من گفت که از اسپانسر دلجویی کنیم تا به یاری مان بیاید. طرفداران شاهد هستند که من درباره اسپانسر هم مثبت صحبت کردم، اما نتیجه ای حاصل نشد. از همان روزی که مصاحبه کردم، قرار بوده که اسپانسر 10 میلیارد تومان پرداخت کند، اما تا الان این کار انجام نشده است.

سرمربی استقلال اعلام کرد: کاری می نمایند که آدم مجبور بگردد، شایعات را باور کند. به من می گویند که اسپانسر منتظر نشسته تا تیم نتیجه نگیرد. یا این که می گویند اسپانسر در حال مذاکره با مربیان داخلی است! فصل قبل هم در 12 بازی، 10 برد به دست آوردیم، اما اسپانسر پاداشی به تیم نداد. آن ها از زمانی که من آمدم فقط 10 درصد به بازیکنان پرداختی داشتند و این پرداختی آخر هم هیات مدیره باشگاه به وسیله همراه اول انجام داد، ولی دیگران به نام خود زدند. خب با این شرایط آیا منتظر هستند تا تیم ببازد؟ اگر با من مشکل دارند، چرا واضح و شفاف نمی گویند؟ گناه طرفداران در این وسط چیست؟

سرمربی استقلال اضافه کرد: بازیکنان نو و تمدیدی روی حساب حرف من و قولی که به آن ها دادم، بدون دریافت هیچ پیش پرداختی قراردادشان را امضا کردند. قرار بود در هفته ای که گذشت باشگاه به آن ها پرداختی داشته باشد، اما هیچ اقدامی انجام نشده و کاری کردند که شرمسار بازیکنان بشوم. باشگاه درباره ترانسفر پول فروش مهدی قایدی هم گفته است که هنوز پول نرسیده است.

او ادامه داد: در این شرایط ما به جذب چند بازیکن خارجی احتیاج داشتیم. قرار بود شیمبا را جذب کنیم و هیات مدیره به من قول کتبی داده بود که حدود 800 هزار دلار از پول فروش قایدی را هزینه طلب های فصل گذشته و پیش پرداخت های فصل نو می نماید و علاوه بر آن یک تا دو بازیکن خارجی نو هم جذب می نماید. ما با چند بازیکن باکیفیت خارجی در خطوط جلو مذاکره کردیم، اما برای جذب آن ها به پول احتیاج داشتیم و در مهمترین زمان، یاری اقتصادی لازم از طرف باشگاه و اسپانسر انجام نشده است و فقط دو روز از مهلت ارسال نهایی فهرست برای بازی با الهلال به جای مانده و دیگر تقریبا فرصتی نداریم.

مجیدی اعلام کرد: قرار بود تا قبل از رسیدن پول قایدی، با یاری 10 میلیاردی اسپانسر بازیکن خارجی بگیریم، اما باشگاه می گوید هنوز این پول را از طرف اسپانسر دریافت ننموده است. با این شرایط باید بدون بازیکن خارجی به مصاف الهلالی برویم که همه از کیفیت و مبلغ بازیکنان نو آن ها باخبر هستند. به هر حال بخش مهمی از جابجایی فصل استقلال به بعد از بازی با الهلال موکول می گردد و کاری کردند که راه دیگری نداشته باشیم.

او در ادامه گفت: ما باید 10 روز دیگر به مصاف الهلال برویم. آن ها بازیکن چند میلیون دلاری خریدند، اما ما اینجا پول تغذیه برای پذیرایی از تیم امیدمان جهت بازی محبت آمیز نداریم. پول تست کرونا هم نداریم. سرپرست تیم هم می گوید مگر قرار است از جیبش هزینه کند و باشگاه به او پول نداده است! هزینه اجاره زمین مناسب در تهران بالاست و باشگاه پول ندارد. زمین های پیشنهادی را هم دیدیم، اما کیفیت لازم را نداشت و زمین انقلاب هم مناسب نیست و بازیکنان خیلی ناراضی هستند.

سرمربی استقلال در سرانجام اضافه کرد: این گزارشی بود از شرایط بدی که گرفتارش هستیم. هر کاری که بگویید انجام دادم تا شرایط تغییر کند. اعتراض کردم. مصاحبه کردم، تعامل کردم. با دوستی و مهربانی پیش رفتم. با اقتدار و قاطعیت پیش رفتم، اما هیچ فایده ای نداشته است. نمی دانم که دیگر چه باید بگویم. اینجا نه کسی می رود، نه کسی استعفا می دهد و نه کسی نگران است.