زمین گیر؛ داستان ترسناک خانه ای در تسخیر بچه ها - وبلاگ فیسبوکی ها

به گزارش وبلاگ فیسبوکی ها، دیدار با خانوادۀ کسی که تازه با او آشنا شده ایم برای خیلی از ما کلی استرس و اضطراب به همراه دارد. به همین دلیل است که این موقعیت می تواند بستر خوبی برای یک سناریوی ترسناک و دلهره آور باشد. سباستین گادوین در فیلم زمین گیر (یا راهی خانه) از همین بستر آشنا استفاده نموده و حال و هوایی پریشان کننده و یک جور ترس عمیق روانشناختی ایجاد نموده است.

به گزارش وبلاگ فیسبوکی ها؛ این فیلم نسبتا کوتاه و جمع و جور که فقط حدود هفتاد دقیقه زمان دارد شاید چیز خیلی خلاقانه و تحول آفرینی در ژانر ترسناک برای ما به ارمغان نیاورده باشد، اما با این حال آنقدر خوش ساخت و منسجم هست که ما را از لحظۀ اول تا آخر مشتاق و هیجان زده رو به روی خودش بنشاند و در اضطراب های عمیق خودش غرق کند.

شخصیت اصلی فیلم زن جوانی به نام هالی (با بازی آیسلینگ لافتوس) است که با کوله باری از اضطراب و هیجان قرار است به دیدار خانوادۀ نامزدش ریچارد (تام گودمن) برود. ریچارد قبلا همسر دیگری داشته و سه فرزند از ازدواج قبلی اش دارد که هالی قرار است برای اولین بار با آن ها دیدار کند. آن ها دعوت شده اند تا در جشن تولد دختر کوچک ریچارد یعنی آنا (رافیلا چپمن) حضور داشته باشند.

اما وقتی هالی و ریچارد به مقصد می رسند اثری از همسر سابق ریچارد نیست و فقط آنا و خواهر و برادر نوجوانش یعنی لوچیا (هتی گوتب) و رالف (لوکاس رولف) در خانه هستند؛ خانه ای که شبیه قصر های قدیمی و رازآمیز است. طبیعتا بچه ها اصلا از حضور این نامادری جوان هیجان زده و خرسند نیستند و خیلی سرد با او برخورد می نمایند. هرچقدر هم که ریچارد بیشتر کوشش می نماید تا حال و هوا را عوض کند تنش ها بیشتر می شوند. اما مشکل فقط این نیست؛ کم کم هالی احساس می نماید که احتمالا این وسط یک چیز خیلی ترسناک تری هم وجود دارد.

فیلم زمین گیر برای ایجاد ترس و دلهره، بیشتر از هر چیز متکی به شخصیت ها و روابط بین آن هاست. تقریبا در کل زمان فیلم ما فقط پنج شخصیت داریم که در یک لوکیشن نسبتا محدود حضور دارند. گادوین این روش را به کار برده است تا بتواند کاملا بر عمق وجود شخصیت ها متمرکز گردد و پیروز هم شده است.

هر کدام از بازیگران به خوبی در نقش خودشان جا افتاده اند و واکنش ها و احساساتشان کاملا طبیعی و باورپذیر است. لافتوس کاملا حالت یک نامادری سرگشته و پریشان را دارد که از ارتباط با خانوادۀ تازه اش مستاصل شده و ریچارد هم دقیقا حال کسی را دارد که نمی داند چطور باید هم دل بچه هایش را به دست بیاورد و هم هوای نامزد جدیدش را داشته باشد. بازیگران خردسال و نوجوان فیلم هم کارشان را فوق العاده انجام داده اند و اصلی ترین نقش را در ایجاد حال و هوای ترسناک فیلم ایفا نموده اند. فرایند داستان هم طوری است که دائما احساس خصومت و ترس و دلهره را بیشتر و بیشتر در فضای فیلم ایجاد می نماید.

اگر ایرادی بگردد به فیلم گرفت این است که داستانش یک میزان بیش از حد ساده و سرراست است هر چند که در اواخر فیلم غافلگیری های جذابی هم وجود دارد. با این حال این داستان ساده خیلی خوب روایت شده و یک جور ترس واقعی و عمیق را ایجاد نموده که صرفا لحظه ای و آنی نیست بلکه در سراسر لحظات فیلم منتشر و جاری است.

زمین گیر شاید داستان خیلی خاص و پیچیده ای نداشته باشد، اما حال و هوایش تا دلتان بخواهد میخکوب نماینده و دلهره آور است. معصومیت بچگانه در این فیلم به شکلی خزنده و تدریجی به چیزی شوم و هراس آور تبدیل می گردد و بیننده با اینکه عمیقا در دل فضای تاریک فیلم فرورفته است تا آخرین لحظه نمی تواند بفهمد که دقیقا چه چیزی این همه وحشت و هراس را ایجاد نموده است.

• کارگردان و فیلمنامه نویس: سباستین گادوین (Sebastian Godwin)
• بازیگران: آیسلینگ لافتوس (Aisling Loftus)، تام گودمن (Tom Goodman)، هتی گوتب (Hattie Gotobed) و دیگران
• زمان انتشار: 23 اردیبهشت

منبع: bloody-disgusting.com