نخستین حرف های لوییز گلوک پس از کسب نوبل
به گزارش وبلاگ فیسبوکی ها، خبرگزاری خبرنگاران- لوییز گلوک در گفت وگو با آموزشگاه نوبل می گوید برای آشنا شدن با ادبیاتش تمامی کتاب هایش را پیشنهاد می نماید.
به گزارش خبرگزاری وبلاگ فیسبوکی ها، ساعاتی پیش آموزشگاه نوبل لوییز گلوک، شاعر زن آمریکایی را به پاس صدای شاعرانه متمایز که به هستی فردی هویتی جهانی بخشیده به عنوان برنده این دوره جایزه نوبل ادبیات معرفی کرد.
آدام اسمیت مدیر رسانه ای آموزشگاه نوبل در مصاحبه ای رسمی از احساس گلوک پس از کسب مهم ترین جایزه دنیای ادبیات پرسید.
در ادامه مصاحبه کوتاه منتشرشده در سایت جایزه نوبل با برگزیده سال جاری شاخه ادبیات را می خوانید:
- می توانم بپرسم جایزه نوبل برای شما چه معنایی دارد؟
- نمی دانم. در ابتدا فکر فکر کردم من هیچ دوستی نخواهم داشت چراکه اغلب دوستانم نویسنده هستند. اما بعد فکر کردم نه این اتفاق نخواهد افتاد. این بسیار تازه است... واقعا نمی دانم چه معنایی دارد... این یک افتخار عظیم است، برندگانی هستند که مورد تایید من نیستند، اما بعضی مورد تحسین من هستند و اخیرا این جایزه را دریافت نموده اند.
فکر می کنم می خواستم یک خانه جدید بخرم، خانه ای در ورمونت. من آپارتمانی در کمبریج دارم و فکر کردم حالا می توانم یک خانه بخرم. اما بیش از هر چیز نگران حفاظت از زندگی روزمره ام با کسانی که دوست شان دارم، هستم.
- تمام این توجهات می تواند ناخوشایند باشد.
- تلفن تمام مدت زنگ می خورد و این مختل نماینده است. تلفن در حال حاضر هم در حال زنگ خوردن است.
- من کاملا درک می کنم. بله. برای بسیاری که با کار شما آشنا نیستند...
- بسیاری!
- ممکن است برای شروع به آن ها اثری را معرفی کنید؟ شاید اثری که شاخص تر از سایر آثار باشد؟
- چنین چیزی وجود ندارد چراکه هر یک از آثارم بسیار متفاوت از دیگری هستند. پیشنهاد می کنم که کتاب اولم را مطالعه ننمایند مگر آن که بخواهند احساس سرافکندگی نمایند. اما فکر می کنم هر اثری به جز آن مناسب باشد. من آثار اخیرم را دوست دارم. به نظرم آورنو یا کتاب آخرم شب باایمان و وفادار اثر خوبی برای شروع باشد.
- به نظر شما تجربیات زندگی تا چه میزان در توضیح وقایع اهمیت دارد؟
- خدای من. این مسئله عظیمی است و این جا صبح زود است. هنوز به ساعت 7 صبح مانده است. مطمئنم موضوعاتی هست که بتوان درباره آن ها صحبت کرد و من نظراتی خواهم داشت. اما ...
- اما بیشتر قصد داشتم درباره آینده ادبیات شما صحبت کنم که در فرصتی دیگر می توانیم درباره آن گفتوگو کنیم.
- آیا دو دقیقه زمان مصاحبه تمام شده؟
- بله. شما به اندازه کافی اذیت شده اید. متاسفم. از شما سپاسگزارم و دوباره تبریک می گویم.
- ممنون
منبع: خبرگزاری آریا