سرماخوردگی در مقابل برونشیت
به گزارش وبلاگ فیسبوکی ها، بسیاری از علائم میان سرماخوردگی و برونشیت مشترک می باشد. با وجود آنکه هر دو، عوارض جدا و مختلفی هستند. اجازه دهید در مورد اختلافات متقابل آنها بیشتر دانسته تا بدین ترتیب قادر باشیم نشانه های سرماخوردگی و برونشیت را
مترجم: رزیتا ملکی زاده
منبع:راسخون
بسیاری از علائم میان سرماخوردگی و برونشیت مشترک می باشد. با وجود آنکه هر دو، عوارض جدا و مختلفی هستند. اجازه دهید در مورد اختلافات متقابل آنها بیشتر دانسته تا بدین ترتیب قادر باشیم نشانه های سرماخوردگی و برونشیت را در یک بیمار تشخیص دهیم.
سرفه، گلودرد، آبریزش بینی و گرفتگی بینی و تب گاه به گاه از علائمی بوده که کمابیش میان سرماخوردگی و برونشیت مشترک بوده و اغلب منجر به تشخیص اشتباه می گردد. هم سرماخوردگی و هم برونشیت به دلیل وجود عفونت ویروسی بوجود می آیند، (گرچه درصد کوچکی از موارد برونشیت که حدود 10% را شامل می شوند، به وسیله تهاجم باکتریایی ایجاد می شوند) اما در هر دو مورد، ویروس عفونت زا به نواحی مختلف دستگاه تنفس بیمار حمله می نماید. بنابراین، رویکرد پزشکی در مورد رسیدگی به هر دو این عوارض هم به طرز قابل توجهی تفاوت دارد. اجازه دهید نگاهی مختصر به جنبه های مختلف سرماخوردگی در مقابل برونشیت انداخته تا تفاوتهای متقابل آنها را درک نموده و بدین وسیله قادر به تشخیص هرکدام از آنها شویم.
سرماخوردگی در مقابل برونشیت ـ جزئیات و تفاوتها
بخشهایی که در ادامه قرار داده شده، جزئیات مختلف هم برونشیت و هم سرماخوردگی را نشان داده به گونه ای که فهم تفاوتهای متقابل آنها را برحسب محل عفونت، پاتوژن یا عوامل بیماری زا درگیر در آن، علائم و درمان بیماری مربوطه آسانتر می سازد.محل عفونت
همانطور که پیش از این اسم شد، محل عفونت سرماخوردگی از برونشیت فرق دارد. در سرماخوردگی، ویروسها به ناحیه فوقانی حلق حمله نموده، تمام منطقه پشت بینی را پوشش داده و به سرتاسر پشت گلو توسعه می یابند. عفونت ویروسی موجب التهاب در این ناحیه از بینی و حلق شده و منجر به بروز بااهمیت ترین علائم سرماخوردگی همانند گلو درد و تحریک خارش مانندی شده که از سقف دهان آغاز شده و به تمام پشت گلو توسعه می یابد. در بیماری برونشیت، لایه غشاء مخاطی در داخل برونش جایی است که عفونت ویروسی یا باکتریایی رخ می دهد. گاهی یک دوره طولانی از بیماری سرماخوردگی می تواند به برونشیت حاد منجر گردد، به این دلیل که رینوویروس که پاتوژن مشترک در هر دو بیماری سرماخوردگی و برونشیت است، از ناحیه حلق و بینی به دیگر قسمتهای دستگاه تنفسی توسعه یافته و در نهایت به برونش رسیده و آن را آلوده می سازد.پاتوژن های درگیر
شایع ترین ویروس هایی که عمدتاً مسئول ایجاد سرماخوردگی می باشند، رینوویروس و کروناویروس را شامل می شوند. هر دو این ویروس ها دارای ساختار تک رشته ای RNA با حس مثبت (positive-sense) بوده به طوریکه رینوویروس دارای ساختار بیست وجهی است و کروناویروس از یک تقارن مارپیچی برخوردار است. پاتوژن های ویروسی بوجود آورنده برونشیت، رینوویروسها، آدنوویروسها و ویروسهایی متعلق به خانواده ارتومیکسوویریده بوده که مسئول ایجاد آنفلوآنزا در پستانداران و پرندگان می باشند. آدنوویروس ها، ویروسهایی با DNA دو رشته ای بوده که از تقارن بیست وجهی برخوردارند. ویروسهای متعلق به خانواده ارتومیکسوویریده همه ویروسهایی با ساختار تک رشته ای خطی RNA با حس منفی هستند. باکتریهای مسبب بروز بیماری برونشیت باکتریایی شامل میکروارگانیسمهای کالمیدوفیلیا پنومونیه (مخصوصا مسئول ایجاد بسیاری از انواع پنومونی)، مایکوپلاسما پنومونیه (مسئول ایجاد پنومونی مایکوپلاسمایی) و بوردتلاپرتوسیس (مسئول ایجاد سیاه سرفه) می شوند.علائم مربوطه
اغلب علائم سرماخوردگی شامل احتقان بینی، آبریزش بینی، سرفه، گلو درد، لرز گاه به گاه، تب خفیف، درد ماهیچه (درد عضلانی)، قرمزی چشم (گاهی اوقات)، خستگی و از دست دادن اشتها می گردد. بیشتر این علائم بعلاوه با آنفولانزا مشترک می باشند. علائم برونشیت گلو درد، آبریزش بینی (گاهی اوقات)، احتقان بینی، التهاب حفره پلورال (pleural cavity)، فراوری خلط سینه و افزایش ترشح موکوس، احساس کلی از کندی یا تشویش، خس خس سینه گاه به گاه و مشکل در تنفس به دلیل تراکم دستگاه تنفسی فوقانی را شامل می گردد. تب پایین ممکن است ایجاد شده و یا ممکن است بیمار دچار تب نگردد.درمان های مربوطه
دوره معمول درمان شامل تجویز داروهای سرماخوردگی مانند، استامینوفن، تب بر، ضد سرفه و مسکن به منظور تسکین از علائم می گردد. داروهای آنتی هیستامین می توانند به منظور برطرف آبریزش بینی تجویز شوند. داروهای ضد احتقان بینی و اکسپکتورانت هم در موارد شدید سرفه به منظور تسکین از احتقان و یاری به دفع اخلاط هم به بیمار تجویز می شوند. از آنجا که سیستم ایمنی خود، ویروس عامل سرماخوردگی را مورد رسیدگی قرار می دهد، روش اصلی درمان اجازه دادن به بدن برای برخورداری از استراحت کافی، نوشیدن فراوان مایعات، مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین را شامل می گردد. مکمل های روی و ویتامین C می توانند به منظور تقویت بیشتر سیستم ایمنی بدن مصرف شوند. به این دلیل که عفونت ویروسی است، نبایستی هرگز از آنتی بیوتیک استفاده کرد، به این دلیل که هیچ گونه اثری بر روی ویروس ندارند. در مقابل، عوارض جانبی نامطلوب فراوانی داشته و می توانند رشد باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک را ترغیب سازند.برای درمان برونشیت ویروسی، علاوه بر تجویز داروهای ضد احتقان بینی و اکسپکتورانت، داروهای NSAID (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) هم به منظور متوقف ساختن التهاب غشای مخاطی برونش و برای تسکین گلو درد و تب تجویز می شوند. داروهای فرونشاننده ی سرفه ممکن است به منظور تسکین سرفه مداوم به خصوص در شب، تجویز شوند. آنتی بیوتیکها ممکن است تنها پس از حصول اطمینان از عفونت باکتریایی تجویز شوند. تجویز داروهای برونکودیلاتور یا گشاد کننده برونش ممکن است به منظور کاهش تنگی برونش در مواردی لازم باشد که مسائل تنفسی و خس خس سینه مشاهده می شوند. علاوه بر این موارد، اقدامات درمانی معمول مانند استراحت کردن، مصرف مواد غذایی مغذی و قرار گرفتن در محیط عاری از آلودگی به منظور بهبودی سریع سودمند خواهد بود.
آخرین و نه کم اهمیت ترین مورد در مورد تفاوت عمده میان سرماخوردگی و برونشیت در پشت این واقعیت نهفته است که در حالی که طولانی شدن مدت سرماخوردگی می تواند به برونشیت منجر گردد، خلاف آن صادق نیست. برونشیت و سینه پهلو هم گاهی با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند، به این دلیل که هر دو ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهند. لیکن، در حالی که برونشیت موجب بروز عفونت و التهاب در غشاء مخاطی برونش می گردد، ذات الریه یا سینه پهلو بوسیله ی التهاب خود بافتهای ریه ها بوجود می آید. بعلاوه، فردی که دچار هرگونه بیماری مرتبط با ریه ها و یا برونش همانند آسم و یا برونشیت شده باشد، نسبت به فردی عادی که از تنها به آنفولانزای فصلی و سرماخوردگی دچار شده باشد، احتمال بیشتری دارد که به سینه پهلو دچار گردد. اکنون که از تفاوت میان برونشیت و سرماخوردگی اطلاع یافتید، می توانید به راحتی تمامی علائم را کنار یکدیگر گذاشته و به منظور اتخاذ دوره درمانی مناسب، هر کدام را از دیگری تشخیص دهید.
منبع: راسخون